โรเบิร์ต วิลเลียม แกรี มัวร์ (อังกฤษ: Robert William Gary Moore, 4 เมษายน ค.ศ. 1952 – 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011) [1] หรือ แกรี มัวร์ ​เป็นนักกีตาร์, นักร้องและนักแต่งเพลง ชาวไอร์แลนด์เหนือ มีผลงานทางดนตรีส่วนใหญ่ในแนวเพลงบลูส์ร็อก, เฮฟวีเมทัล, แจ๊สฟิวชัน​ โดยได้รับการยกย่องจากวงการเพลงให้เป็นหนึ่งในมือกีตาร์ที่มีฝีมือระดับอัจฉริยะคนหนึ่งของโลก[2][3][4][5]มัวร์เกิดและเติบโตที่กรุงเบลฟาสต์​ ประเทศไอร์แลนด์เหนือ​ และได้เข้าร่วมวงดนตรีในกรุงเบลฟาสต์หลายวงในช่วงวัยรุ่น ก่อนจะย้ายไปใช้ชีวิตที่กรุงดับลิน​ สาธารณรัฐไอร์แลนด์​ จากนั้นเขาได้มาเป็นสมาชิกใหม่ของวงสกิดโรว์ ซึ่งเป็นวงดนตรีแนวบลูส์ร็อกชื่อดังของไอร์แลนด์ แทนที่ฟิล ลินอตต์ นักร้องนำคนเก่าที่แยกออกไปก่อตั้งวงทินลิซซี​ ต่อมาเขาได้ออกจากวงสกิดโรว์และได้มาเข้าร่วมวงทินลิซซีของฟิล ลินอตต์ ก่อนที่จะร่วมวงโคลอสเซียมทู วงดนตรีแนวโพรเกรสซิฟ​แจ๊สร็อก​ หลังจากนั้นเขาได้ออกอัลบั้มเดี่ยวของตนเองหลายชุดโดยมีบทเพลงที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในชาร์ตซิงเกิลแห่งสหราชอาณาจักรเช่นเพลง เอาท์ อินเดอะ ฟีลด์ ที่ขึ้นถึงอันดับ 5 (ค.ศ. 1975)​ และเพลง ปารีเซียง วอล์คเวย์ ที่ขึ้นถึงอันดับ 8 (ค.ศ. 1979)​ โดยอัลบั้มที่ถือว่าประสบความสำเร็จสูงสุดของเขาคืออัลบั้ม สทิล ก็อท เดอะ บลูส์ ที่ได้รับการรับรองระดับทองคำจากสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐอเมริกา​ และเพลงสทิล ก็อท เดอะ บลูส์ ในอัลบั้มชุดนี้เป็นซิงเกิลที่สามารถขึ้นถึงอันดับ 97 ในบิลบอร์ดฮอต 100​ของสหรัฐ ในปี ค.ศ. 1991[6] ​นอกจากนี้แกรี มัวร์ ยังเป็นมือกีตาร์ที่ได้ร่วมแสดงสดบนเวทีคอนเสิร์ตร่วมกับศิลปินชื่อดังระดับโลกมากมายเช่น บี.บี. คิง, จอร์จ แฮร์ริสัน​ หรือ อัลเบิร์ต คอลลินส์